Τετάρτη 21 Μαρτίου 2018

Υστερίες

Πώς θα ζητήσω ένα ψωμί απ΄τον μπακάλη;
Πώς θα αγοράσω απ' το περίπτερο μια κάρτα;
Γιατί δεν είμαι ευγενικός με τους αγνώστους;
Γιατί αγχώνομαι όταν πάω να πω κάτι;
Γιατί να ιδρώνω όταν πέφτω στο κρεβάτι;
Γιατί ο ύπνος να μην έρχεται ποτέ του;

Και δεν μιλούσα αν το ψωμί ήτανε μάπα
Και στο περίπτερο με λέγανε μαλάκα
Και οι αγνώστοι με κοιτούσαν με υποψία 
Κι όλο το άγχος μου με στήνει στη γωνία
Και το κρεβάτι μου ιδρώνει από αίμα
Κι ο ύπνος πήρε μακριά του και εσένα


Ερωτικό

Θυμάμαι κάποια μέρα που δεν ήταν όλα ασπρόμαυρα
Είχε και μυρωδιές πολλές και μάλιστα ευωδιαστές
Είχα κι εγώ ένα χαμόγελο καρφιτσωμένο
Αδιαφορώντας για το γιατί
Όμως τα δευτερόλεπτα χαράς περάσαν
Οι σκέψεις ήρθαν και πήραν τις αισθήσεις
Οι μυρωδιές πήρανε απουσία
Ο ήλιος μαύρισε και η καρδιά μου γκρίζα
Και το χαμόγελο το έκλεισα στο ράφι
Αντί λοιπόν να σε κοιτώ με την καρδιά μου
Έβαλα το μυαλό μου να σε αποχαιρετίσει.


Ίδια

Όλα όσα γράφω είναι ίδια
Και δεν επιθυμώ κιόλας να αλλάξουν
Η βαρετή ζωή συνεπάγεται συνέπεια
Η βαρετή γραφή συνεπάγεται αηδία
Κι εγώ αηδίασα απ' τη συνέπεια
Τόσο που οι λέξεις μου στερέψαν


Ψευδαίσθηση

Να ήταν όλα εύκολα ευχόμουν
Να μην ήταν μαχαίρι η σιωπή
Να μην πονούσε τόσο η απουσία 
Να ήταν ελαφριά η προσμονή
Κι όταν ελάφρυνε η καρδιά μου
Κι όταν δεν ένιωσα τον πόνο
Κι όταν σταμάτησε η σιωπή σου
Όλα γίνανε δύσκολα.


Απορία

Είναι η απορία μου μεγάλη
Για το πώς μπορούν οι ερωτευμένοι να ζουν
Μαζί και χώρια
Απορώ πώς ζουν μαζί με την κινητή ταχυκαρδία τους
Αναρωτιέμαι πώς ζουν δίχως ιδρώτα στα σεντόνια 
Είναι η απορία μου μεγάλη
Για το πώς μπορούν οι ερωτευμένοι να ζουν