Μονότονοι Άνθρωποι

Πολλοί από το μπαλκόνι τους βλέπουν ζώα, ανθρώπους χαρούμενους, γέρους, νέους και μερικοί βλέπουν συνέχεια άλλα πράγματα από το μπαλκόνι τους, γιατί συνεχώς μετακομίζουν.

Εγώ βλέπω συνέχεια το ίδιο πράγμα: Αυτοκίνητα κι ανθρώπους. Αυτοκίνητα που έχουν κάποιον προορισμό και αύριο πάλι μπορεί να τα ξαναδώ, γιατί ξαναφεύγουν και ξαναπηγαίνουν στον ίδιο προορισμό.

Βλέπω κι ανθρώπους, τις περισσότερες φορές γέρους, που πάνε στο καφενείο. Μονότονα πράγματα. 

Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, όχι για μένα. Γιατί αυτοί κάνουν συνέχεια το ίδιο πράγμα, πάνε κι έρχονται. Εγώ ξοδεύω μόνο δύο και τρία λεπτά για να τους δω απ’ το παράθυρό μου. Όμως, άμα βγω έξω, θα δω κάποιους από αυτούς, θα τους χαιρετίσω, θα μιλήσω μαζί τους, θα τους κάνω για μερικά λεπτά να σπάσουν τη μονοτονία τους.

Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί οι ίδιοι άνθρωποι κάνουν συνεχώς το ίδιο πράγμα. Εγώ πάντως στη ζωή μου θα προσπαθήσω να προλάβω και να χαρώ ό,τι μπορώ και θα κάνω ό,τι είναι στο χέρι μου να κάνω.

Τούτο εδώ το έγραψα στο Σκέφτομαι και Γράφω της ΣΤ’ Δημοτικού. Το βρήκα σήμερα κι είπα να το μοιραστώ μαζί σου. Ο άνθρωπος μυαλά δεν αλλάζει, λένε και κοίτα εδώ! Τούτο θα είναι το μυστικό μας.