Η μόνη που δεν θα σε κρίνει
Είναι η ποίηση διότι
Εκείνη είναι χειρότερη
Τα μαλλιά της μοσχοβολούν ιδρώτα
Οι πράξεις της γέμισαν αίματα
Τα λόγια της σπάσαν αγκώνες
Ποιος είμαι εγώ για να σε κρίνω;
Εγώ παλεύω να πω πως έζησα
Η ποίηση πέθανε κι ακόμα δεν κρίνει
Κι αν κρίνει κάποιον θα είναι η πάρτη της
Τόσο δεν νοιάζεται για αμαρτήματα τρίτων
Τόσο τη νοιάζει μονάχα ο εαυτός της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου