Σήμερα το μόνο που θα πω είναι να βάλετε όλες τις στρατηγικές που επιστρατεύετε για τον έρωτα, στον κώλο σας. Τελεία και παύλα. Θα κουραστείτε ρε. Θα κουράσετε τον εαυτό σας ρε. Δε σας αξίζει μια ζωή δίχως έρωτα, μια ζωή με παιχνίδια κι εγωισμούς και μύτες σηκωμένες. Πείτε ρε τι νιώθετε. Φωνάξτε. Αγκαλιάστε. Κρατήστε σφιχτά ρε. Τι έχετε πάθει; Ήσασταν έτσι στο Δημοτικό; Όταν λέγατε «Αγαπάω τον Γιωργάκη» μπορεί και να το εννοούσατε πιο πολύ απ' όσο το εννοείται τώρα αυτό το «αγαπώ». Το πιο αστείο; Πλέον δε λέτε «Σ' αγαπώ» γιατί φοβάστε μην πληγωθείτε, μήπως δεν το ακούσετε κι εσείς, λες και αυτό είναι αυτοσκοπός. Να αγαπάτε ρε βρομιάρηδες, δυνατά, σκληρά, ανελέητα.
Κουράστηκα να τα λέω. Κουράστηκα να παλεύω για έρωτες, όχι για δικούς μου, αυτοί πέθαναν. Κουράστηκα να παλεύω να ουρλιάζω πως οι έρωτες υπάρχουν. Σιχαίνομαι τα πρόχειρα. Σιχαίνομαι ό,τι δεν έχει συναίσθημα. Μισώ τους ρηχούς ανθρώπους και τις ξεπέτες. Να γαμιέστε σαν τα ζώα και να αγαπάτε λες και είναι το τελευταίο σας δευτερόλεπτο στη Γη. Μη χάνετε χρόνο, μη χάνετε αγγίγματα, μη χάνετε κοινά όνειρα και ματιές γεμάτες σπίθα. Να είστε τρελοί. Φτάνει με αυτόν τον κόσμο γεμάτο δηθενιές, γεμάτο ωραιάδες, γεμάτο ψεύτικες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Δοθείτε. Κι ας μην πάρετε τίποτα πίσω, η αγάπη είναι «Δίνω, δίνω, δίνω» κι ας μην παίρνετε τίποτα πίσω, βάλτε το καλά στα μυαλά σας. Αν είναι να δίνετε, μη σκεφτείτε την ανταπόδοση. Αν είναι να σκεφτείτε την ανταπόδοση, τότε μάλλον είναι η ώρα να μαζέψετε τα μπογαλάκια σας. Εγώ σήμερα ήθελα να γράψω για μια καρέκλα και τη σημασία της. Θα γίνει αύριο αυτό τελικά. Μόνο, μαλάκες, κανονίστε κάτι. Μην υπάρξει άνθρωπος σε αυτή τη ζωή που δε θα έχει κάνει έρωτα στη ζωή του. Γιατί αν γίνει αυτό, θα σας μισήσω όλους. Τραγούδι σήμερα δεν έχει. Με στεναχωρήσατε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου