Το φίμωτρο

Συνέλεξαν ένα φίμωτρο ως αποδεικτικό στοιχείο της ανημποριάς μου

Κατάφερα να το κλέψω και το κυματίζω σαν λάβαρο

Τώρα το κελί μου είναι το στόμα

Το φίμωτρο παλεύει να συγκρατήσει τις λέξεις

Το είχα ανάγκη το φίμωτρο

Αφού αυτό με φυλακίζει, γιατί πήγαν να μου το πάρουν;

Αφού ελεύθερο με ονειρεύομαι, γιατί το 'χω για λάβαρο;

Εγωιστής

Όταν ακούω μουσική θέλω πάντα ακουστικά

Όχι για να μην ενοχλώ τους άλλους

Αλλά για να μην ακούσει κανείς τους αυτό που έχω μέσα στ' αυτιά μου

Είναι δική μου η μουσική

Όταν κοιτάζω τον ουρανό δεν το λέω σε κανέναν

Κι ας τον κοιτάτε όλοι σας

Κι ας σας κρατάει ζωντανούς

Είναι δικός μου ο ουρανός

Μόνο εγώ τον κοιτάζω 

Όταν κοιτάζω μια καρδιά

Φωτίζει ο κόσμος

Χαμογελάω

Είναι δική μου η καρδιά κι ας μη μοιράστηκε μαζί μου ποτέ, τίποτα

Όταν ακούω ένα μυαλό 

Παθαίνω ονειρώξεις

Οργασμούς

Φωτίζει ο κόσμος

Χαμογελάω

Δεν είναι δικό μου το μυαλό κι ας το ακούω μόνο εγώ

Όταν γράφω ένα στίχο

Δεν με καταλαβαίνω

Μα συνεχίζω

Και συνεχίζω να μην με καταλαβαίνω

Όταν γράφω ένα στίχο

Αυτός είναι μόνο δικός μου

Τα μάτια που τον διαβάζουνε 

Δεν είναι τα δικά σου μάτια μα τα δικά μου

Όταν σκέφτεσαι αυτόν τον στίχο

Όταν νιώθεις με αυτόν τον στίχο

Όταν αδιαφορείς με αυτόν τον στίχο

Σκέφτεσαι εμένα, νιώθεις για μένα, γράφεις στ' αρχίδια σου εμένα.

Συνδέσεις

Το τέλος ενός βιβλίου και το βιβλίο. 

Οι στίχοι ενός τραγουδιού κι η μουσική του. 

Ο ήλιος και το φεγγάρι.

Χελιδόνια σε μια πλατεία κι ένα παιδί να τα κυνηγά.

Η ευτυχία κι οι πόνοι.

Ένα «Σ' αγαπώ» κι ένα «Κι εγώ».

Μια κραυγή και μια ηχώ.

Η βροχή και η μελαγχολική μουσική. 

Το ξύπνημα και ο καφές. 

Όλες οι άγραφες σελίδες κι όλα τα αχρησιμοποίητα στιλό.

Μια παράγραφος και η στίξη της. 

Δύο εραστές και οι στήσεις τους.

Ψάχνω να βρω αν θα ζούσαν όλα αυτά δίχως το ένα να 'χει το άλλο.

Ψάχνω τη σύνδεση μεταξύ πρώτου μέρους και δευτέρου.

Ψάχνω να πω κάτι πρωτότυπο μα είμαι μουγγός.

Θα ζούσαν όλα δίχως το άλλο τους μισό κι εγώ ψάχνω συνδέσεις.

Τώρα θα κάνω ομοιοκαταληξία: 

Είμαι τρελός, βρες μια καρέκλα να με δέσεις.

(Σε αφήνω εγώ δίχως τραγούδι; Άκου. TASH SULTANA - Notion)

Σκέψη του δρόμου

Ο χρόνος που περνάει έμεινε μόνος

Περπατάω κι ο δρόμος είναι μόνος

Περπατάω στο δρόμο κι είμαι ο μόνος 

Περπατάω στο δρόμο που είναι μόνος 

Όπως μόνος είναι κι ο χρόνος

Περπατάω στο δρόμο μόνος

Περπατώ, δεν είμαι μόνος.

Μαθήματα περί κάθαρσης

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών το λένε. Κάθεσαι, τα βάζεις κάτω και λες τι έκανες, τι έκανε, τι κάνατε κι άντε να δούμε τι μπορεί να γίνει. Το να πέφτεις στο πάτωμα δεν είναι λύση. Το να κλαις και να οδύρεσαι δεν είναι λύση. Το να παρακαλάς, επ ουδενί δεν είναι λύση. Η λύση είναι να σκέφτεσαι. Γάμησε τους όλους στις σκέψεις. Πέθανέ τους στο γαμήσι. Γίνε ο καλύτερος, για σένα όμως, για κανέναν άλλο. Μην πεις «Έγινα καλύτερος, άλλαξα», γίνε καλύτερος κι άλλαξε. Ποιος δίνει σημασία στα λόγια; Τα λόγια κάψανε καρδιές, λύσανε δάκρυα, σκότωσαν συναισθήματα κι αυτό ήτανε. Γι' αυτό ακριβώς δεν έχουν καμία σημασία όλα όσα λέω εγώ.

Πρωινές ερωτικές επιστολές

Από πού να ξεκινήσω και τι να πω για σένα. Σε προειδοποιώ, αυτό το κείμενο είναι πιθανότατα ό,τι πιο μελό έχεις διαβάσει ποτέ. Και λέω «πιθανότατα» και όχι «σίγουρα» γιατί ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει τι θα σου πω και πώς θα στο πω. Απλώς έχω βάλει μια κούπα καφέ δίπλα μου και βαράω τα πλήκτρα σαν τρελός, με ανυπομονησία να γράψω για σένα.

Η ζωή είναι γαλλικό τραγούδι

Γυρνάς σπίτι, σκασμένος, αγχωμένος, δεκαπέντε χιλιάδες πράγματα τριγυρνάνε στο μυαλό σου. Το σημαντικότερο πάντα είναι «Ήμουν καλός άνθρωπος σήμερα;». Άντε απάντησε στον εαυτό σου. Και σφίγγεται το στομάχι σου, και πονάει το κεφάλι σου, και ιδρώτας τρέχει και κλείνεσαι στον εαυτό σου. Σκέφτεσαι παλιούς έρωτες και λάθη που δεν αλλάζουν πια. Σκέφτεσαι τι έχεις κάνει στη ζωή σου, τι έχεις πει σε ποιον, τι μοιράστηκες και σε ποιου την αγκαλιά έκλαψες. Ψάχνεις να δεις τι μπορούσες να κάνεις αλλιώς. Καλύτερός σου φίλος; Το ταβάνι. Μεγαλύτερη σύντροφος και πιο πιστή; Η κουβέρτα. Το πράγμα που σε κάνει να καβλώνεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο; Ο πικρός καφές σου.

Η υπερβολή στον Έρωτα

Μιλάμε με ανθρώπους κάθε μέρα κι όταν το θέμα πάει σε εκείνο το καταραμένο πράγμα που λέγεται έρωτας, κατευθείαν θα έρθει στη συζήτηση και θα χωθεί ανάμεσα στις κουβέντες μας η λέξη υπερβολή. Η ίδια η φύση του έρωτα δεν είναι υπερβολή; Δεν υπερβάλλουμε εαυτούς όταν παρατάμε το δικό μας καλό και βάζουμε μπροστά την ευτυχία κάποιου άλλου; Το «Σ' αγαπώ» που θα πεις στον εραστή σου θαρρείς δεν είναι υπερβολή; Είναι οι ίδιες δυο λέξεις που ακούς από τη μάνα σου, τη γιαγιά και τον πατέρα σου και τις ξεφουρνίζεις σε έναν άνθρωπο που μπορεί να σας δένουν πολλά αλλά ταυτοχρόνως δε σας δένει τίποτα απολύτως.

Οι Σκέψεις του Μεσιέ Κασετόφωνου

Καλώς ήρθες Κασετόφωνέ μου στη Χώρα του Μαλάκα! Πρώτη ερώτηση και ολίγον τι κοινότυπη φαντάζομαι, πώς σου έσκασε η ιδέα αυτή που πλέον μαζί της κοιμάται και ξυπνάει ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων; Τι σε ενέπνευσε και είπες «Από σήμερα εγώ θα κάνω αυτό»;

Καλώς ήρθα στη μαγική σας χώρα. Δεν έχω ιδέα πως μου ήρθε αυτή η ιδέα. Απλώς ήρθε.

Γιατί το ονόμασες έτσι; Σε μια εποχή που κυριαρχούν tablets, laptops κι οτιδήποτε άλλο που βασίζεται στην τεχνολογία, gadgets παντός είδους, εσύ γιατί Κασετόφωνο; Είσαι νοσταλγός των παλιών, ρομαντικών εποχών;

Όχι, απλώς ήθελα να διαχωρίσω τις playlists σε Ελληνικές και Ξένές και κάπου εκεί έσκασε το "Κασετόφωνο".

Έχεις συνειδητοποιήσει την επιρροή σου; Το ότι άνθρωποι πρώτα ανοίγουν το Κασετόφωνο και μετά ανάβουν τσιγάρο; Πώς σου φαίνεται όλο αυτό;

Είναι λίγο ακραίο όλο αυτό, τώρα τελευταία έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ τι γίνεται.

Μονότονοι Άνθρωποι

Πολλοί από το μπαλκόνι τους βλέπουν ζώα, ανθρώπους χαρούμενους, γέρους, νέους και μερικοί βλέπουν συνέχεια άλλα πράγματα από το μπαλκόνι τους, γιατί συνεχώς μετακομίζουν.

Εγώ βλέπω συνέχεια το ίδιο πράγμα: Αυτοκίνητα κι ανθρώπους. Αυτοκίνητα που έχουν κάποιον προορισμό και αύριο πάλι μπορεί να τα ξαναδώ, γιατί ξαναφεύγουν και ξαναπηγαίνουν στον ίδιο προορισμό.